Harrie Jekkers vertelt middels liedjes en conferences over zijn Haagse jeugd. Over zijn Hagenese vader die hield van ADO, klaverjassen, bier en over zijn Haagse moeder die meer Hagenaer was dan Hagenees en die haar zoon de liefde bijbracht voor de iets meer verheven dingen van het leven. Maar de voorstelling zal niet blijven steken in nostalgie over de veilige vijftiger jaren, toen vader nog zorgde voor brood op de plank dat door moeder werd besmeerd. Den Haag dat door de jaren veranderde, komt ook ruim aan bod.